Πόνιο (2008)



Πόνιο (2008)

Πόνιο (2008)


Gake no ue no Ponyo (2008)
"Πόνιο" - "Ponyo on the Cliff"
★★★★★★★★★★
Η νεαρή πριγκίπισσα χρυσόψαρο Μπρανχίλντα ταξιδεύει κρυφά από τον πατέρα της από τα βάθη της θάλασσας ως στην επιφάνεια. Στην ξηρά, συναντά τον ευγενικό πεντάχρονο Σόσκε, ο οποίος της σώζει τη ζωή και την ονομάζει Πόνιο. Το αγόρι υπόσχεται πως θα την αγαπά για πάντα και το μαγικό ψαράκι επιθυμώντας να παραμείνει κοντά του χρησιμοποιεί τα μαγικά ελιξήρια του πατέρα της και μεταμορφώνεται σε πραγματικό κορίτσι, αναταράσσοντας όμως έτσι την ισορροπία της φύσης. (101 λεπτά) (Ηλικία: 2+)
Σκηνοθεσία: Χαγιάο Μιγιαζάκι
Ηθοποιοί: (Iαπωνικά) Γιούρια Νάρα, Χιρόκι Ντόι, Τομόκο Γιαμαγκούτσι, Καζουσίγκε Ναγκασίμα, Γιούκι Αμάμι, Τζορτζ Τοκόρο
(Αγγλικά) Νόα Σάιρους, Φράνκι Τζόνας, Τίνα Φέι, Ματ Ντέιμον, Κέιτ Μπλάνσετ, Λίαμ Νίσον


Η 10η ταινία κινουμένων σχεδίων του Χαγιάο Μιγιαζάκι και 8η δημιουργία του για το Studio Ghibli είναι μια πανέμορφη και μαγευτική θαλάσσια περιπέτεια φαντασίας, η οποία πλημμυρίζει από δυνατούς χαρακτήρες και αξιόλογα μηνύματα για την αγάπη, την οικογένεια και το περιβάλλον. Έμπνευση του άνιμε Πόνιο (2008) αποτέλεσε το κλασικό παραμύθι Η Μικρή Γοργόνα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Η μαγική και συγκινητική ιστορία, ο αριστουργηματικός χειροποίητος σχεδιασμός και η εξαίρετη μουσική επένδυση συνέβαλλαν στη δημιουργία μιας ποιητικής, γλυκιάς και εύθυμης ατμόσφαιρας, αφιερωμένης στο πνεύμα, τη ζεστασιά και την ενέργεια της παιδικής ηλικίας.

Ανάμεσα σε πολλές σημαντικές διακρίσεις, η ταινία τιμήθηκε με τα Βραβεία Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων της Ιαπωνικής Ακαδημίας και του Tokyo Anime Award Festival. Ταυτόχρονα, μαζί με τις ταινίες Η Γειτονιά του Δάσους: Οι Περιπέτειες του Τότορο (1988) και Κίκι: Η Μικρή Μαγισσούλα (1989), αποτελεί ένα από τα πιο φιλικά προς το παιδί έργα του Ιαπωνικού στούντιο, αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου.

Τα καλλιτεχνικά στοιχεία

Σχεδιασμένοι στο χέρι, οι ολοζώντανοι ήρωες δρουν μέσα σε ένα διαρκώς εναλλασσόμενο περιβάλλον, το οποίο ξεπροβάλει ως ξεχωριστός χαρακτήρας. Ο ζωηρός, φωτεινός χρωματισμός με νερομπογιές, ξυλομπογιές και κηρομπογιές, ακολουθεί την παιδική διάθεση του σχεδίου και μαζί δημιουργούν περίτεχνα σκηνικά, όπως ένα ονειρικό σπίτι σε έναν λόφο πάνω από τη θάλασσα, έναν συναρπαστικό υποβρύχιο κόσμο, μια πλημμυρισμένη πόλη και έναν μαγικό υποθαλάσσιο κήπο όπου οι νόμοι της φύσης βρίσκονται σε αναστολή.

Η πλούσια, κεφάτη μουσική επένδυση του συνθέτη Τζο Χισαΐσι, στην ένατη συνεργασία του με τον Χαγιάο Μιγιαζάκι, ακολουθεί στενά τους παιδικούς τόνους και ρυθμούς της ιστορίας. Η μουσική αποτελεί έκφραση των συναισθημάτων της Πόνιο, καθώς εκείνη ανακαλύπτει με ενθουσιασμό την επιφάνεια και την αγάπη, ενώ ταυτόχρονα ανυπομονεί να βιώσει τις νέες, καθημερινές εμπειρίες που προσφέρει ο ανθρώπινος κόσμος.

Η πλοκή

Όταν η νεαρή πριγκίπισσα απομακρύνεται από τον βυθό για να εξερευνήσει πέρα ​​από τη θάλασσα, καταλήγει παγιδευμένη μέσα σε μια γυάλα στην ακτή μιας μικρής παραθαλάσσιας πόλης της Ιαπωνίας. Ο νεαρός Σόσκε (Sosuke) τη σώζει, την ονομάζει Πόνιο και της υπόσχεται πως θα την φροντίζει.

Ο πατέρας της Πόνιο, ο Φουτζιμότο (Fujimoto) ανησυχεί για την ασφάλεια της κόρης του και στέλνει τα μαγικά του κύματα να την φέρουν πίσω, αφήνοντας τον νεαρό Σόσκε συντετριμμένο. Όμως, η Πόνιο είναι αποφασισμένη να μετατραπεί σε αληθινό κορίτσι και να επιστρέψει κοντά στο αγόρι που αγαπά.

Απελευθερώνοντας τις δυνάμεις της και τα ελιξήρια του πατέρα της, η Πόνιο επιτυγχάνει προσωρινά τον σκοπό της, όμως αυτό έχει αντίκτυπο στη φύση. Το Φεγγάρι έρχεται πιο κοντά στη Γη, η στάθμη του Ωκεανού ανεβαίνει και μια νέα Δεβόνια εποχή ξεκινά, γεμίζοντας τη βυθισμένη πόλη με προϊστορικά θαλάσσια πλάσματα.

Αν η αγάπη του Σόσκε για την Πόνιο αποδειχθεί αληθινή, οι φυσικές αλλαγές θα ανατραπούν και η Πόνιο θα παραμείνει για πάντα άνθρωπος. Αν όμως η αγάπη των μικρών παιδιών είναι επιπόλαιη, η Πόνιο θα μετατραπεί σε αφρό της θάλασσας.

Πρότυπα

Η Πόνιο, παρά τα υπερφυσικά της στοιχεία, είναι ακριβώς όπως ένα πραγματικό πεντάχρονο κορίτσι. Είναι ενθουσιώδης, περιπετειώδης, ανυπάκουη και αξιαγάπητη, ενώ έχει άγνοια των συνεπειών των πράξεων της.

Ο Σόσκε, είναι ένα έξυπνο και τρυφερό αγόρι, το οποίο επιδεικνύει σεβασμό, θάρρος, αφοσίωση και υπευθυνότητα. Ταυτόχρονα, με μια γλυκιά αφέλεια και παιδικές εκφράσεις των συναισθημάτων του, ο Σόσκε διατηρεί την παιδικότητα και την αθωότητα των μόλις πέντε χρόνων του.

Η μητέρα του Σόσκε, η Λίσα, είναι μια ικανή και αποφασιστική γυναίκα, η οποία μεγαλώνει με αγάπη το παιδί της και αγκαλιάζει με την ίδια στοργή και το νεαρό κορίτσι. Δυνατή και με φλογερή ιδιοσυγκρασία, η Λίσα διακατέχεται από έντονη αίσθηση του καθήκοντος και εκφράζει σπάνια ρεαλιστικά συναισθήματα.

Ο Φουτζιμότο, αν και αρχικά δείχνει απειλητικός, στην πραγματικότητα είναι ένας υπεύθυνος πατέρας, ο οποίος ανησυχεί για τις επιλογές της νεαρής του κόρης, φοβάται για το μέλλον της, αλλά και για την εξέλιξη του πλανήτη.

Μηνύματα

Ανάμεσα σε όμορφα θέματα για την αποδοχή, τη γυναικεία δύναμη, την αφοσίωση και την ευτυχία που πηγάζει από την επίτευξη αρμονίας, η ταινία προσφέρει μια υπέροχη ευκαιρία για τα παιδιά να μάθουν να αγαπούν και να απολαμβάνουν το περιβάλλον, αλλά και τα ίδια και οι γονείς τους να νιώσουν πόσο σημαντικοί και πολύτιμοι είναι ο ένας για τον άλλο.